É o castelo do que máis recordos teño. está no pobo onde quixen nacer.
Ás veces, cando saio a correr polas corredoiras de Palas, ando lixeiro pensando, até que non o vexa no horizonte, non dou a volta.
De pequeno íamos tódolos curmáns a bañarnos no río que corre aos seus pés. Xogabamos na horta, e soñabamos en lanzar unha corda para ascender pola muralla e descubrir os tesouros dos tempos dos irmandiños.
Aínda segue sendo un soño, pois o dono dos meus recordos o ten pechado con sete chaves.
Ás veces, cando saio a correr polas corredoiras de Palas, ando lixeiro pensando, até que non o vexa no horizonte, non dou a volta.
De pequeno íamos tódolos curmáns a bañarnos no río que corre aos seus pés. Xogabamos na horta, e soñabamos en lanzar unha corda para ascender pola muralla e descubrir os tesouros dos tempos dos irmandiños.
Aínda segue sendo un soño, pois o dono dos meus recordos o ten pechado con sete chaves.
2 comentarios:
En Uclés son 7 monjes los que guardan la puerta del monasterio a partir de las 7 de la tarde. No se te ocurra pasar...
- Suspirais princesa????
- No, me voy a quedar un ratillo más
Tienes que imaginarte que es andaluza la princesita, si no, es dificil de pillar jejej
Publicar un comentario