Le Petit Prince

Lembras cando de pequenos pensabamos que era unha casa no medio do mar?

A pesares da auga xeada non tiñamos forza para regresar á lancha, o mundo que nos esperaba entre as rochas e as algas era tan marabilloso que o frío non supoñía un problema. Cánto recordo os últimos baños ao anoitecer, semellaban ser unha maneira de olvidar os momentos tristes que tivemos este verán. Cando estás no medio da ría, o sol se escorrega no horizonte e Venus lle fai as beiras á lúa, daste contas que non hai problema sen solución. E que o que non ten solución non é un problema, é pasado.

jueves, 29 de noviembre de 2007

VISITA!!!

Pois si, fai moito que non escribo, e é porque tiven visita, viñeron a verme Dani e Manolo, dous colegas da uni, e de paso fixeron que ese acento galaico-gabacho que teño se achegue un pouco máis ao galego, sobretodo pensando nas próximas datas cando volte a casa e teña que aguantar as bromas dos amigos ;))
Visitamos a cidade, saimos de festa e eles o luns foron a esquiar aos Alpes, unha pasada, din.


visitaron á raíña de Inglaterra:




e tamén intentamos durmir cos cantos de serea:




Unha aperta moi grande amigos, e GRAZAS pola visita.

viernes, 16 de noviembre de 2007

TEMPERATURES


Poño esta imaxe copiada dunha web, e creo que os comentarios sobran frrffrrrrrfrr...

jueves, 15 de noviembre de 2007

Primeiro día de Chateux

Como es imposible escribir todo lo que hemos hecho, y con el paso de los días me he ido olvidando de algunos detalles, os voy a resumir lo más interesante.
El primer día visitamos dos castillos, por la mañana el de Chambord y por la tarde el de Cheverny.
El castillo de Chambord, es quizás el que desde fuera más impresiona. Está situado en medio de un bosque, y fue mandado construir por Françoise I, en el que vivió sólo 72 días de sus 32 años de reinado. Fue pensado como albergue de caza, pero se les fue la mano, y construyeron el castillo más grande de los que hemos visto (156m de longuitud, 56 de altura, 72 escaleras, 282 chimeneas y 426 habitaciones en total). Se destacan sus escaleras de caracol, obra probablemente de Leonardo da Vinci.
Este castillo está en mi opinión muy desaprovechado. No hay casi ninguna habitación amueblada como la tenían sus antiguos habitantes, es difícil ponerse en situación. Y es tal el descaro, que nada más entrar, 6,50€ tarifa reducida, ves un coche en el medio del patio que pone "made in chambord", por si no bastara con esto, algunas de las habitaciones en vez de decorarlas de manera que nos hiciésemos una idea de la vida allí, las llenan de artilugios, vinos, patés,... echos en la región. Vaya, que en vez de ver un castillo por dentro parecía que estábamos en un centro
De todas formas, merece la pena visitarlo, aunque sólo sea por las vistas.
Ah!! me olvidaba, aquí he encontrado un libro, "El turno del escriba", uno de esos libros libres, que lo lees y después lo dejas por ahí suelto, para que otra persona lo vuelva a leer. Así que la verdadera historia no es la que cuenta el libro, sino la de él. Hay una web donde se puede ver por donde ha ido. Mañana o pasado entro y pongo donde lo he encontrado. Estaba sobre una mesa, en la habitación del Duque de Bourdeaux, conde de Chambord, que estuvo a puntísimo de ser rey de Francia, pero que por no querer gobernar con la bandera tricolor, en vez de la blanca real, se quedó a dos velas.

Después de visitar éste, nos fuimos al de Cheverny, os suena? no os recuerda a algún cómic? y comimos en sus jardines, que eran impresionantes, con esos colores del otoño. Yo esos días estaba como que muy sensible ;)














lunes, 5 de noviembre de 2007

Les chateaux, mes amis et moi

La semana pasada he estado de viaje, si. En el INSA teniamos una semanita de vacaciones, y teniamos tres opciones:

1.- volver a casa, humm, en fin, que nos tienen muy vistos y nosotros a ellos también, así que no.
2.- quedarnos en Lyon, ufff, que pereza
3.- viajar

Hemos ido de chateaux (castelos en cristián), al valle del río Loira, que queda más o menos en el medio de la Francia. El plan inicial era muy ambicioso, pretendíamos ver 3 castillos al día!! Que barbaridad!!! Evidentemente no fuimos capaces.

Situémonos, Francia:


salimos el martes en dos coches alquilados, de Lyon a Tours, a eso de las 14:30, después de rompernos la cabeza para conseguir pagarlos, y es que no me funcionaba ninguna de las tarjetas de crédito, a quien le funcionaban no tenia 25 años o más de uno de carnet, y quien tenía todo se había dejado el carnet en España. No aceptaban dinero en metálico, ni cheques, ni visa-electrón,... parecía que no íbamos a salir, pero al fin...nos fuimos. José Ángel pago los dos con su trajeta que sí valía.
El viaje de ida fue tranquilo, 5 horitas con descanso, despiste y salida por donde no era, y búsqueda del albergue, que vaya, en el pueblo estaba, pero...para bajar o era en coche o no había manera.


He aquí una foto de Tours:


Los conductores, José Ángel y moi. La pongo para que veais que habíamos hecho la compra, y que de la bolsa saco comida, o algo para beber, no recuerdo ;) y para que mis padres se tranquilicen, que no estoy en los huesos jejeje!!
Los albergues son como son, y por 13 euros no puedes pedir el baño en la puerta de la habitación, así que por la noche teníamos que salir de la casa donde dormiamos para mear, e ahí José Enrique y los urinarios:
La mañana del miércoles dimos una vueltecilla por Tours y compramos la comida para todo el día, sincronizamos los relojes...

... y a andar.