Estou de vacacións na casa, en Galiza. Unicamente de fin de semana a fin de semana, o tempo xusto para ver algúns amigos, saborear os pratos cociñados polos meus pais e dar algunha voltiña cos meus irmáns.
Tamén é o tempo xusto para facer a posta a punto. Non, do coche non, ... de min.
O caso é que dende fai anos teño gafas, pero tamén dende fai anos non as poño, sonme moi incómodas, e emprego lentes de contacto. Así que co paso do tempo as gafas quedáronse estancadas cunhas miopías que agora non teño nin de lonxe, ou de preto, que a máis de 30 centímetros non vexo nada máis que néboa.
Estiven o luns e o martes sen nada, para poder facer ben a graduación, e ... é unha aventura.
De comezo, ir a dar unha volta era moi frustrante, incapaz de diferenciar á xente, non recoñocía as súas caras, porque non era quen de velas. Solución, poñer cara de tonto, con medio sorriso e a mirada perdida no ceo, como ollando unha nube. Despois, para non ter cara de lelo durante tanto tempo, intentei probar distinguir á xente, pola forma e as cores. Mira, aí, pelo branco, barriga grande, todo de negro, acompañado por unha (?) muller, con pantalóns laranxas de quen pendura unha cadea, á cal leva preso un rato. Ai! non! debe ser un cadelo. Eso sí de cor branca. hehe, coas formas non, pero coa cores son un fenómeno. Entón... analizando o conxunto... sonche o Pepe, a Filomena, e o cadelo Tobías.
Seguinte: soa, ou so, cun carro da compra de cor rosa (se fora muller diferenciaría entre rosa palo, fuxia, etc...pero ....éche o que hai), camisa de manga curta, e un alo de laca.... éche a Carmen.
Seguinte proba, na praia. Levoume Pablo, un amigo do pobo.
- Mira, meu, imos ir a unha praia preto de Covas, que hai unha cachondas incríbeis.
- Home, e xusto hoxe, que non levo lentes... tamén ti... non será millor ir a unha caliña, tranquila, onde non haxa perigo de que tropece con ninguén. - haha, nada home, ti non te amoles, que o que ti non poidas ver o vexo eu polos dousTamén é o tempo xusto para facer a posta a punto. Non, do coche non, ... de min.
O caso é que dende fai anos teño gafas, pero tamén dende fai anos non as poño, sonme moi incómodas, e emprego lentes de contacto. Así que co paso do tempo as gafas quedáronse estancadas cunhas miopías que agora non teño nin de lonxe, ou de preto, que a máis de 30 centímetros non vexo nada máis que néboa.
Estiven o luns e o martes sen nada, para poder facer ben a graduación, e ... é unha aventura.
De comezo, ir a dar unha volta era moi frustrante, incapaz de diferenciar á xente, non recoñocía as súas caras, porque non era quen de velas. Solución, poñer cara de tonto, con medio sorriso e a mirada perdida no ceo, como ollando unha nube. Despois, para non ter cara de lelo durante tanto tempo, intentei probar distinguir á xente, pola forma e as cores. Mira, aí, pelo branco, barriga grande, todo de negro, acompañado por unha (?) muller, con pantalóns laranxas de quen pendura unha cadea, á cal leva preso un rato. Ai! non! debe ser un cadelo. Eso sí de cor branca. hehe, coas formas non, pero coa cores son un fenómeno. Entón... analizando o conxunto... sonche o Pepe, a Filomena, e o cadelo Tobías.
Seguinte: soa, ou so, cun carro da compra de cor rosa (se fora muller diferenciaría entre rosa palo, fuxia, etc...pero ....éche o que hai), camisa de manga curta, e un alo de laca.... éche a Carmen.
Seguinte proba, na praia. Levoume Pablo, un amigo do pobo.
- Mira, meu, imos ir a unha praia preto de Covas, que hai unha cachondas incríbeis.
- ...
Alá marchamos á praia, primeiro uns toques co balón, despois un baño coa auga a 17 grados (traducción para os non galegos: fría de carallo!!!!), e a tomalo sol.
- Oe, neno, mira para aquela, ... a de rosa... ai mi mamiña... cómo está a cativa...
- ... ahá.... si...
- ostia!! e a amiga?válgame Dios,... vela?
- home, xusto hoxe... o que se di ver... non vexo nada.
- Mágoa, ... bah, éche millor, así non sufres
- ¿?¿?
1 comentario:
Terás cara, como é eso dos pratos cociñados polos teus pais se case toda a semana fixen eu a comida, bo, perdonocho pq eres así de feitiño q senón ibas cobrar, eh!!!!!
Moitos bicos e apertas dende a Galiza
Publicar un comentario