Le Petit Prince

Lembras cando de pequenos pensabamos que era unha casa no medio do mar?

A pesares da auga xeada non tiñamos forza para regresar á lancha, o mundo que nos esperaba entre as rochas e as algas era tan marabilloso que o frío non supoñía un problema. Cánto recordo os últimos baños ao anoitecer, semellaban ser unha maneira de olvidar os momentos tristes que tivemos este verán. Cando estás no medio da ría, o sol se escorrega no horizonte e Venus lle fai as beiras á lúa, daste contas que non hai problema sen solución. E que o que non ten solución non é un problema, é pasado.

domingo, 2 de noviembre de 2008

MADRID

Madrid est une cité que te frappe avec son poing continuellement.
Après faire la fête en Chueca, voir les mecs avec ses costumes très élégants, très chers, les filles mignonnes en parlant sur les derniers nouvelles du Cosmopolitan, la vie réelle te frape.
Il y a des hommes et de femmes qui dorment dans la rue, garrottés sous la protection d'une entrée. Seulement couverts avec des vieux cartons, des vieux vêtements et en compagnie d'un break du vin.

Madrid me frape, et c'est pour ça que j'aime cette cité.



Madrid m'oublie à avoir les pieds sur terres.

3 comentarios:

Anónimo dijo...

Hola hermano, esta muy bien lo que escribes, pero no todos sabemos francés ni intención de aprenderlo, así que podrías volver a tu idioma materno ( O Galego da Galiza) para que desde aquí te podamos leer.
Si en dos días eres capaz de amar una ciudad qué harás con las mujeres?????
Madrid no te impactó ni te impresionó, te subió a la parra.
Biquiños dende a Galiza

Anónimo dijo...

juas juas juas jajajajaajjaa

Cazador dijo...

Bien dicho !!