Le Petit Prince

Lembras cando de pequenos pensabamos que era unha casa no medio do mar?

A pesares da auga xeada non tiñamos forza para regresar á lancha, o mundo que nos esperaba entre as rochas e as algas era tan marabilloso que o frío non supoñía un problema. Cánto recordo os últimos baños ao anoitecer, semellaban ser unha maneira de olvidar os momentos tristes que tivemos este verán. Cando estás no medio da ría, o sol se escorrega no horizonte e Venus lle fai as beiras á lúa, daste contas que non hai problema sen solución. E que o que non ten solución non é un problema, é pasado.

martes, 25 de noviembre de 2008

VILLAVERDE


VANTAXES

- Chego ao traballo en máis ou menos 20 minutos.
- Volto, obviamente, no mesmo tempo.
- Non soporto tráfico lento.
- O Carrefour está a 3 minutos en coche, eu tardo máis porque me lío coas rúas
- Teño unha cama grande, grande, de 1,35 cm.
- Hai un aseo que uso en exclusividade.
- Teño una armario tan grande que teño cada camisa e cada pantalón nunha percha, e entre elas 15 cm de aire.
- Na urbanización hai unha pista de tenis. Mágoa que non sei xogar. Tamén unha piscina, pero non abre até o 15 de xuño.
- Os meus compañeiros son xoves e traballan, así que non fan festas durante a semana.

DESVANTAXES

- Para ir ao centro de Madrid tardo moito en transporte público, e en coche é un cristo aparcar.
- Se me achego ao centro soporto unhas colas tremendas.
- Onde vivo non hai "vida de barrio", está nunha zona de urbanizacións novas pechadas en si mesmas, así que é aburrido.
- Esta zona é practicamente unha cidade dormitorio.
- Os meus compañeiros fan a súa vida, normal, pero poden pasar días sen que nos vexamos e falemos.
- Dous dos meus compañeiros son os donos da vivenda.


De todas as maneiras pode que en xaneiro estea traballando en Alcobendas, é dicir ao norte de Madrid, así que buscaría unha nova casa para compartir alí. E se teño sorte será con José Enrique, un amigo de Lyon, viviamos na mesma residencia e facía unhas comidas de luxo.
Por certo, o coñecín no ascensor da resi, eu ensaiaba o meu 'bonjour' e el me solta con acento cordobes un 'hola'. Joder tio, tan mal falaba francés que parecía castelán?? ;)

Esta é a miña habitación e estades convidados a vir. Tod@s.

1 comentario:

Mr.Fer dijo...

Ya hace que no pasaba por aqui y me encuentro que ya te has independizado y tiene buena pinta la habitacion (no vale ordenarla para la foto, que se nota).

PD: una vez conseguida la libertad de expresion para este blog (ahora hay que intentarlo con el de Delpi) la siguiente meta es el abandono del frances, ese idioma del unico pais que ha invadido a la madre patria desde los moros.

Cuida te Javi !!!