Le Petit Prince

Lembras cando de pequenos pensabamos que era unha casa no medio do mar?

A pesares da auga xeada non tiñamos forza para regresar á lancha, o mundo que nos esperaba entre as rochas e as algas era tan marabilloso que o frío non supoñía un problema. Cánto recordo os últimos baños ao anoitecer, semellaban ser unha maneira de olvidar os momentos tristes que tivemos este verán. Cando estás no medio da ría, o sol se escorrega no horizonte e Venus lle fai as beiras á lúa, daste contas que non hai problema sen solución. E que o que non ten solución non é un problema, é pasado.

jueves, 28 de agosto de 2008

Lyon

Fago un alto no camiño, estou en Lyon, na cafetería do FNAC, e vou facer unha compra moi ambiciosa, non o digo pola inversión, nin polo peso material do que levarei, senon porqeu espero ao menos ler a metade dos libros que merco,

de la vie heurese--seneque
fragmentes et aphorismes ---nietzsche
discours de la methode--descartes
l'existentialisme est un humanisme--j.p. sartre
discours sur les passions de l'amour--pascal

etc

botanme do fnac

4 comentarios:

Anónimo dijo...

Xabi traeme la edicion en frances del libro de Ana Rosa Quintana!

Mr.Fer dijo...

Leer a tanto filosofo no puede ser bueno, asi estan despues las consultas de los psicologos y psiquiatras saturadas.

Y aun encima en frances, si apuras igual te dejan devolverlos :d.

Anónimo dijo...

Xabi espero que la entrevista saliese bien. Se me hace rarísimo imaginarte en Lyon... Seguirá todo en su sitio? Los barcos, el kebabpero, la Cité, etc. Tengo que leer todo lo que has puesto del camino (por dios, qué reventada!!!), a ver a ver qué cuentas. Je t'embrasse!

Anónimo dijo...

Xabi espero que la entrevista te haya salido bien! Se me hace raro oírte que estás en Lyon... Y me das envidia, tengo ganas de volver la verdad. Ahora me voy a poner con todo lo que has escrito del camino (dios mío qué reventáa!!!!). A ver que cuentas. Un abrazo grande.