Para que me creáis de verdad os pongo esta captura de pantalla:
Será mi primera visita a París y espero disfrutarla como un enano, aunque sea corriendo 'tantismo'
Lembras cando de pequenos pensabamos que era unha casa no medio do mar?
A pesares da auga xeada non tiñamos forza para regresar á lancha, o mundo que nos esperaba entre as rochas e as algas era tan marabilloso que o frío non supoñía un problema. Cánto recordo os últimos baños ao anoitecer, semellaban ser unha maneira de olvidar os momentos tristes que tivemos este verán. Cando estás no medio da ría, o sol se escorrega no horizonte e Venus lle fai as beiras á lúa, daste contas que non hai problema sen solución. E que o que non ten solución non é un problema, é pasado.
Será mi primera visita a París y espero disfrutarla como un enano, aunque sea corriendo 'tantismo'
2 comentarios:
Ya queda poco Javi, ahora es el momento de darle duro.
Cuidate.
Moitas grazas amigo, espero a vosa visita para darme o último empuxón. Xa me diredes cando.
Apertas
Publicar un comentario