TONCETE

Non son capaz de lembrar o día que o coñecín, os recordos son moi vagos, el era compañeiro do meu irmán en arquitectura, e tamén compañeiro de traxecto no bus Fene - A Coruña. Foi dos meus primeiros amigos da universidade, e iso que estaba nun campus distinto. Comezamos a xogar xuntos ao fútbol para pasalas tardes do venres, e pouco a pouco foron convertíndose en sábados e en partidas na pista de Fonte do Campo onde había até 3 ou 4 equipos esperando a entrar. Qué tempos! Nós todavía resistimos, e esa pista algún día levará o noso nome. O de todos.

Dicía que os comezos son borrosos, pero os finais non. Sempre xuntos na praia. O ano pasado o último día que fun bañarme, o día antes de irme a Lyon, fun con el, (a foto do anoitecer é ca fixemos coa súa cámara). Este ano, xa de volta o último día antes de entregalo proxecto estiven con el, na praia, e na súa casa.

Axudoume a maquetar uns planos

Aquí nos felicitamos polo resultado

mentras escoitábamos a Otis Redding, "The dock of de bay",

e nos vacilabamos

"tornillero"
"decorador"
"cuadriculado"
"bohemio"

grazas Toncete.

Aos amigos hai que coidalos, e el faino comigo, así que lle debo unha e mil.