Le Petit Prince

Lembras cando de pequenos pensabamos que era unha casa no medio do mar?

A pesares da auga xeada non tiñamos forza para regresar á lancha, o mundo que nos esperaba entre as rochas e as algas era tan marabilloso que o frío non supoñía un problema. Cánto recordo os últimos baños ao anoitecer, semellaban ser unha maneira de olvidar os momentos tristes que tivemos este verán. Cando estás no medio da ría, o sol se escorrega no horizonte e Venus lle fai as beiras á lúa, daste contas que non hai problema sen solución. E que o que non ten solución non é un problema, é pasado.

miércoles, 18 de junio de 2008

L'AVENIR

Que farei? Estou a menos de dúas semanas de que nos boten da residencia e todavía non sei se me quedo aquí, en Francia, ou se volto á Galiza. Nin tan sequera teño mercados os billetes de avión. Son moitas as variábeis. De momento mañá teño unha entrevista, coa empresa ALTEN, unha consultora. Non sei se dicir se me apetece ou non. A ver que pasa, e sobretodo a ver que posto de traballo teñen para o meu perfil. Porque de me quedar, o faría para aprender e disfrutar dunha boa oportunidade laboral, se non...
O peor dos casos é que volte á casa, pero aínda así sería unha marabilla, teño moitísimas ganas de estar cos meus pais e os meus irmáns, e de paso ver postas de sol en Ber cos meus amigos como esta.
Esta foto a fixemos Ton e eu dous días antes de virme para Lyon en setembro.



Galiza é un paraíso e teño ganas de voltar, tumbarme na area morna, xogar ao fútbol na praia, e darme baños interminábeis mentras o sol desaparece,...
Teño ganas de disfrutar de Galiza e teño ganas de vivir en Francia...uff, qué farei???

O que sei é que estea onde estea terei amigos, gañeino aquí e na casa. Cando me din que a ver se me quedo, para facerme visitas sei que o din de corazón, igual que cando Miguel me di que desexaría que traballara en Madrid (eu tamén). É o mesmo que Ton e Fer, que egoistamente queren que volte á casa. É por eso que tamén estou cheo de dúbidas, porque as decisións dos próximos meses serán moi importantes.

Eu vos quixera a todos onde vaia estar.

7 comentarios:

Anónimo dijo...

Me acuerdo bastante del dia que hicimos las fotos, la playa desierta y un precioso atardecer. Siempre hay que elegir Xabi, y cuando se hace no pensar en la otra opción. Apertas meu!

xabi dijo...

recordas que hai fotos dese día mellores?
pero xa sabes, a censura...
moitas apertas amigo

Anónimo dijo...

Esas estan reservadas para cuando seas famoso y poder chantajearte!

Anónimo dijo...

tengo un plan, te vienes de vacaciones y luego a currar a Francia, a ser posible, y si podemos pedir, a París, así nos agencias un piso para las visitas, y las marathones,...para el año deberíamos ir todos a correr ahí. Pero entre idas y venidas propongo que te cases con miguel,;)))) toñete, lo siento, pero ya escogió, jeje!!

Anónimo dijo...

Si, estoy con Juan en las dos cosas

PD:Miguel, si lees el blog no te asustes , solo queremos lo mejor para Xabi y como nos habla tan bien de ti...

Anónimo dijo...

que se besen,que se besen,que se besen, jajjajaejjajeaje

Anónimo dijo...

ey q pasa cabrones?!!mi sexualidad sta mas q cnfirmada aunq xabi n deja d tirarme los trastos...:P. yo stoy cn vila expesa, staría bien q pasases el verano en "el paraiso" y dspues t vinieses a francia q se qt mola y asi nostros ns acoplams d vez en cuand, yo prsonalmnt prefiero algo cerca d una stacion d ski pro tu mismo....a ver si encuentras algo q ste wapo!!apertas meu