Le Petit Prince

Lembras cando de pequenos pensabamos que era unha casa no medio do mar?

A pesares da auga xeada non tiñamos forza para regresar á lancha, o mundo que nos esperaba entre as rochas e as algas era tan marabilloso que o frío non supoñía un problema. Cánto recordo os últimos baños ao anoitecer, semellaban ser unha maneira de olvidar os momentos tristes que tivemos este verán. Cando estás no medio da ría, o sol se escorrega no horizonte e Venus lle fai as beiras á lúa, daste contas que non hai problema sen solución. E que o que non ten solución non é un problema, é pasado.

miércoles, 13 de febrero de 2008

COMO UNHA PATENA

Mi padre, lamentablemente ahora aburguesado, que ha sido monaguillo, que se lleva de maravilla con el clero siempre me ha dicho que si se limpia es para que quede como una patena.

(http://www.wordreference.com/definicion/patena)

Así es como me ha quedado. Tres horas, ni mas ni menos, sudando la gota gorda, 'quedoume que dá gusto mirar'. De todo, he hecho de todo, lavé ropa, ordené, fregué el suelo, los cristales, vaya, que estoy hecho un fenómeno, 'quen me leve, leva unha xoia', hahaha.
Así que ya sabeis, C.V. a este blog jejeje!

1 comentario:

Anónimo dijo...

je suis ton père mais, coment tu vens de dire, je suis Le Bourgeois gentilhomme, lessaiz moi rire sil vous plait. Un solo non fai sebe