Le Petit Prince

Lembras cando de pequenos pensabamos que era unha casa no medio do mar?

A pesares da auga xeada non tiñamos forza para regresar á lancha, o mundo que nos esperaba entre as rochas e as algas era tan marabilloso que o frío non supoñía un problema. Cánto recordo os últimos baños ao anoitecer, semellaban ser unha maneira de olvidar os momentos tristes que tivemos este verán. Cando estás no medio da ría, o sol se escorrega no horizonte e Venus lle fai as beiras á lúa, daste contas que non hai problema sen solución. E que o que non ten solución non é un problema, é pasado.

viernes, 8 de febrero de 2008

SOL SOL SOL

Hoy hace un día marabilloso, parece que estemos rozando la primavera, el sol entra por la ventana mientras veo como algunos pájaros regresan, olvidando que el invierno todavía no ha llegado a su fin.
Hoy es un día perfecto para correr, pero no puedo, porque todavía estoy lesionado, vaya, no sé si estaré en forma para la Marathon. He ido a la enfermería del INSA a preguntar si tenían fisios, pero no, aquí para ir al fisio tienes que ir antes a un médico que te de un volante, así pedí cita para el médico...y... el jueves de la semana que viene!! Uff, en fin. Habrá que cargarse de mucha paciencia, y pensar que hoy hay muchos motivos para sonreír. Ah! se me olvidaba, lo que me ha costado que me entendieran las enfermeras!! jajaja! se ve que mi pronunciación es muy mejorable xD
Así que hoy me conformo con mirar los pájaros, y disfrutar del calor del solete en la cara.


Animalillos como este los podemos ver a 10 minutos caminando del INSA, en el parque de La Tête d'Or.
Este es un señuelo para que mis colegas se animen a venir ;)

1 comentario:

Anónimo dijo...

Ya me convenciste Xabier, voy a ir a Lyon a ver los cervatillos y ya de paso si queda tiempo a ti. Un abrazo y que se mejore esa rodilla