Le Petit Prince

Lembras cando de pequenos pensabamos que era unha casa no medio do mar?

A pesares da auga xeada non tiñamos forza para regresar á lancha, o mundo que nos esperaba entre as rochas e as algas era tan marabilloso que o frío non supoñía un problema. Cánto recordo os últimos baños ao anoitecer, semellaban ser unha maneira de olvidar os momentos tristes que tivemos este verán. Cando estás no medio da ría, o sol se escorrega no horizonte e Venus lle fai as beiras á lúa, daste contas que non hai problema sen solución. E que o que non ten solución non é un problema, é pasado.

domingo, 23 de marzo de 2008

VOILA!!! MA SOEUR!

Hola hermanita!!!!!:


Cómo va todo? No hace mucho que hemos hablado, pero ya sabes, ni tú ni yo estábamos en condiciones de mantener una conversación de alto rango intelectual. Es semana santa y nos debemos a la cofradía de Dolores, de cabeza claro hahaha!!
Te escribo desde Beziers, al sur de Francia, es el pueblo de Pauline. Pauline me invitó, y la verdad es que me lo estoy pasando de miedo. Mucha fiesta, mucha locura, y buen tiempo.
Su familia es la leche, me siento como en casa, no como el extranjero al que todos observan. Supongo que yo algo ayudaré, jajaja! Les he traído un pequeño detalle por su hospitalidad, y creo que les ha gustado mucho, salchichón de Guijuelo, el último, pero es que a mi comerlo solo...no me hace mucha gracia, lo mejor es compartir, que se disfruta más.

El fin de semana empezó con la fiesta de despedida de ella en Lyon, increíble. Los franceses son un poco raros hahaha! la fiesta era Chic-Choc, es decir, bien vestidos con un detalle chocante. Aquí te mando algunas de las fotos.
Como va a hacer un stage en París, no nos veremos como hasta ahora. Me da pena, los motivos... es mi profesora de francés, así que lo poco que sé es gracias a ella, porque antes tenía una disculpa para salir del INSA, y bajar al centro de Lyon, porque más que clases lo que hacíamos era divertirnos, y sobretodo porque puedo hablar con ella de cualquier cosa. Conocer conocemos a mucha gente, pero amigos, amigos de verdad...



Ahora mismo estaba trabajando en el proyecto del satélite, pero me tiene un poco aburrido, y como me apetecía decirte que te echo de menos... ya queda poco para que vuelva, estaré una semana mínimo, tengo muchas ganas de ir a la playa y hacer pescasub, y si cogo algo, que es difícil ya que estoy desentrenado, nos lo comemos tu y yo, vale?

MOITOS BICOS MARÍA



PD: de momento...pero ya te contaré.

No hay comentarios: